Elke dag zat Joke alleen in haar stoel voor het raam. Nadat haar man was opgenomen in het verpleegtehuis bleef zij alleen achter. Dat was nu al weer weken geleden. Haar kinderen en kleinkinderen zag ze steeds minder. Druk met hun werk, druk met hun huiswerk. Het werd stiller en stiller.
En met de stilte kwamen ook de piekergedachten. Waarom kwamen ze maar niet? Ik krijg steeds meer last van mijn maag. Het eten smaakt ook al niet meer. Ik zit daar maar alleen aan tafel. Het slapen gaat ook steeds slechter. Hoe moet dat nu verder. Wie kan mij nu helpen?
Eenzaamheidsgevoelens
Eenzaamheid is voor iedereen anders. Ook de daarbij behorende gevoelens van eenzaamheid zijn voor iedereen anders. Vaak gaat het gepaard met negatieve gevoelens: van verdriet, van leegte, angst tot zelfs zinloosheid. Van je niet verbonden voelen tot het gemis ervaren van een hechte intieme band met de ander. Daarnaast kan er ook sprake zijn van allerlei lichamelijke of psychische klachten. Houden deze aan dan ondermijnen ze je gezondheid. Eenzaamheid wordt een probleem wanneer het je ongelukkig maakt. Temeer als je het gaat voelen als een eigen falen.
Eenzaamheid opheffen
Wat kun je nu doen om je eenzaamheid op te heffen? Wellicht de moeilijkste stap is voor jezelf erkennen en accepteren dat jij je eenzaam voelt. Praten over je gevoel van eenzaamheid is vervolgens de eerste stap tot herstel. Het daagt je uit om uit je comfortzone te stappen en het gesprek aan te gaan met de ander. Heb je eenmaal deze drempel voor jezelf overwonnen dan zijn er tal van mogelijkheden om anderen te ontmoeten.
Bijna in iedere gemeente worden activiteiten opgezet voor ouderen om de ander te ontmoeten. Van een praatje maken, koffie drinken, kaartavonden, wandelclubs tot lotgenotencontact of contacten via social media.
Waarom deze stap? Omdat anderen niet zien of weten dat jij je eenzaam voelt.
